Romanowski (Bożawola-Romanowski) Leon (ok. 1800–1882), prawnik, heraldyk, literat.
R. ukończył gimnazjum w Winnicy, a następnie prawdopodobnie odbył studia prawnicze. Praktykę palestrancką odbywał przy trybunale podolskim, a następnie był obrońcą sądowym w mieście powiatowym Litynie na Podolu. W r. 1840 został doradcą prawnym książąt Sanguszków w Sławucie na Wołyniu. W kijowskim piśmie zbiorowym „Gwiazda” opublikował poemat Dwa wspomnienia z dziejów Kamieńca Podolskiego (1847), ogłosił dedykowany Franciszkowi Karwickiemu poetycki utwór okolicznościowy Chomorna (Kr. 1867), a także kilka wierszy dedykowanych Marii Lubomirskiej pod wspólnym tytułem Basetla („Strzecha” 1871). Był autorem pieśni religijnej Zdrowaś Marya, która zyskała dużą popularność (druk. w „Ruchu Muzycz.” 1858 nr 8, śpiewano ją po kościołach), oraz wiersza Do świętego Stanisława (Kr. 1872). Od ok. r. 1860 zajmował się porządkowaniem archiwum sławuckiego Sanguszków. Wykorzystując bogate zasoby tego archiwum publikował artykuły historyczno-heraldyczne, m. in. Do historii domu x. Ostrogskich i Lubartowiczów („Przegl. Pol.” 1871/2 t. 3) i Eustachy książę Sanguszko („Kłosy” 1879). Najważniejszą pracą R-ego był Rodowód Potockich hrabiów herbu Pilawa (W. 1882), odbity w 50 egzemplarzach. W t.r. wydał także humoreskę Pan Jakub Szpala (W.). Nie ukończył pracy nad rodowodem książąt Lubartowiczów-Sanguszków. Zmarł w Sławucie 25 XII 1882.
Brak informacji o stosunkach rodzinnych R-ego.
Estreicher w. XIX; Estreicher w. XIX, Wyd. 2, s. 361; Słown. adwokatów, z. 3; – Hertz, Zbiór poetów pol., Ks. 6, 7; – „Bibl. Warsz.” 1883 t. 1 s. 320; „Echo Warsz.” 1883 nr 15 s. 3; „Gaz. Warsz.” 1857 nr 298 s. 5; „Kłosy” 1883 nr 939 s. 412; „Kur. Por. Warsz.” 1883 nr 21 s. 4; „Słowo” 1883 nr 19; – B. Publ. w W.: rkp. akc. 2321/2; IBL PAN: Kartoteka bibliograficzna (A. Bara).
Stanisław Konarski